بسمالله الرحمن الرحیم
عن المعصوم(ع): “أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذَا الْيَوْمِ الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِينَ عِيداً وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ذُخْراً وَ شَرَفاً [وَ كَرَامَةً] وَ مَزِيداً…”
د نړۍ ټولو مسلمانانو او په ځانګړې توګه د افغانستان متدین او شریف ملت ته د کوچني اختر مبارکي وړاندې کوو او د لوی خدای (ج) له دربار څخه د ټولو لپاره د سولې، نیکمرغۍ او سوکالۍ هیله کوو.
د خدای شکر ادا کوو چې یو ځل بیا یې زموږ ملت ته د روژې او عبادت کولو توفیق راکړي او په پای کې یې د دغه نیک عمل په بدل کې اختر ورکړ.
په حقیقت کې اختر د روژې نیولو، دعاګانو او د خدای د حمد او ثنا د ویلو او همدارنګه د الله تعالی د بندګانو د محتاجو بندګانو د نیولو جشن دی. خو له بده مرغه په ډېرو اسلامي هېوادونو کې؛ په ځانګړې توګه د ګران فلسطین او غم ځپلې غزې د مسلمانانو وروڼو او خویندو اختر د سختیو، ماتم، بې کوره کیدو او د بې امنۍ او سختې لوږې له احساس سره مل دی.
