وبسایت الجزیره نوشت: اسرائیل در راس همه کسانی بود که از شرایط پیش آمده در سوریه استفاده کرد.
اسرائیل بعد از سقوط بشار اسد بخش‌های بیشتری از سوریه را اشغال کرد و با حملات هوایی، تسلیحات و توانایی‌های سوریه را از بین برد.
این رفتار اسرائیل برای رسیدن به اهدافی بود که او را تبدیل به بزرگترین دشمنِ در کمین سوریه جدید تبدیل می‌کند نه فقط از لحاظ نظری-راهبردی بلکه از نظر عملی نیز این‌گونه است.
بعد از شروع انقلاب در سوریه، ایران و حزب‌الله تبدیل به اولین دشمن معارضین در آن مرحله شدند؛ اما اکنون با خروج تقریباً کامل ایران از سوریه و وضعیت حزب الله همچنان نیز برخی اطراف بیان می‌کنند ایران تهدید اول برای سوریه به حساب می‌آید!
این سخن نه تنها در راستای نادیده گرفتن خطر اسرائیل است بلکه تفاوتی میان زمان انقلاب و زمان حکومت نیز نمی‌گذارد.
سیاست خارجه معارضین در کسوت یک دولت باید مبتنی بر مصالح راهبردی باشد و لازم نیست حتماً متناسب با جهت‌گیری‌های زمان انقلاب باشد.
